Τετάρτη, 18 Φεβρουαρίου 2015 19:19

Μολοσσός Ηπείρου

ΚΑΤΑΓΩΓΗ: 
Ελληνική και ειδικότερα η Ήπειρος και οι γύρω ορεινές περιοχές.

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΠΡΟΤΥΠΟΥ:

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ: 
Φύλαξη και προστασία κοπαδιών από μεγάλα αγρίμια όπως τσακάλι, λύκος και αρκούδα. Έναν ρόλο που τον έχει για χιλιάδες χρόνια.

ΚΑΤΑΤΑΞΗ F.C.I.:
Ομάδα 2: Πίνσερ και Σνάουτσερ – Μολοσσοειδείς Ορεινού Τύπου και Ελβετικοί Ποιμενικοί Βοοειδών
Υποομάδα 2.2.Μολοσσοειδείς Ορεινού Τύπου
Χωρίς εξετάσεις εργασίας

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ: 
Σκύλος μεγάλου μεγέθους, μέσων αναλογιών, συμπαγής, δυνατός κορμός με δυνατά κόκαλα, με μεγάλο κεφάλι και μέσου μήκους μανδύα. Σταθερού χαρακτήρα αλλά και δυναμικός.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ:
Η σχέση μεταξύ μήκους ρύγχους και μήκους κρανίου 4:6.
Εύρος κρανίου ίσο ή μεγαλύτερο από το μήκος του. 
Μήκος σώματος μεγαλύτερο του ύψους στα ακρώμια.

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ / ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: 
Έξυπνος, πιστός, αφοσιωμένος και δεμένος με το κοπάδι και τον κύριό του, φιλικός στους ανθρώπους του περιβάλλοντός του και ικανός όταν χρειαστεί να προστατέψει το κοπάδι ή την ιδιοκτησία που φυλάει.

ΚΕΦΑΛΙ: 
Μεγάλο, δυνατό, βαθύ, σχήματος παραλληλόγραμμου. Βλέποντάς το από πάνω το κρανίο και το ρύγχος κρατούν το ίδιο εύρος περίπου και σχήμα χωρίς σημαντική μείωση μεταξύ του εύρους βάσης του ρύγχους και του εύρους του κροτάφου. Επιμήκεις άξονες κρανίου – ρύγχους ελαφρώς αποκλίνοντες.
Κατά την κίνηση φέρεται στην ευθεία της γραμμής της ράχης.

ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΡΑΝΙΟΥ: 
Κρανίο: Μεγάλο, δυνατό, φαρδύ, ελαφρώς κυρτό βλέποντάς το από το πλάι. Το εύρος του κρανίου είναι ίσο ή μεγαλύτερο του μήκους του. Τα υπερόφρυα τόξα τονισμένα. Η μέσο-μετωπική αύλακα μετρίως τονισμένη. Η ινιακή προεξοχή τονισμένη. 
Ρινομετωπικό κοίλωμα: Μέτρια τονισμένο και εμφανές.

ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ:
Μύτη: Μεγάλη, φαρδιά, μαύρη.
Ρύγχος: Βλέποντάς το από το πλάι η γραμμή του ρύγχους είναι ευθεία. Βλέποντάς το από πάνω έχει σχήμα μέτριου παραλληλόγραμμου, στενεύοντας πολύ ελαφρά σε εύρος προς τη μύτη.
Χείλη: Καλού πάχους. Το πάνω χείλος καλύπτει καλά το κάτω, το οποίο έχει χαλαρές μεμβράνες και δημιουργεί στην σύνδεσή του με το πάνω χαλαρή γωνία χείλους. Το περίγραμμα των χειλιών πρέπει να είναι μαύρο. 
Σιαγόνες / Δόντια: Σιαγόνες δυνατές και με εύρος. Ούλα μαύρα. Δάγκωμα ψαλίδι, με δυνατά λευκά δόντια και μεγάλους κυνόδοντες. Οδοντοστοιχία πλήρης και σωστή.
Μάτια: Σχετικά μικρά, αμυγδαλωτά, σκούρου ή ανοιχτού καστανού χρώματος με μαύρο περίγραμμα βλεφάρων. Με γλυκιά και έξυπνη έκφραση. Το κάτω βλέφαρο ελαφρά χαλαρό, ειδικότερα όταν ο σκύλος είναι σε ανάπαυση. 
Αυτιά: Μεσαίου μεγέθους, τριγωνικά, επίπεδα, φυτρωμένα πάνω από τη γραμμή του ματιού. Σε χαλάρωση πέφτουν κοντά στα μάγουλα, ενώ σε προσοχή απομακρύνονται από αυτά. Τα αυτιά δεν πρέπει να κόβονται. 
Λαιμός: Κωνικού σχήματος, δυνατός, συμπαγής, μυώδης και ευκίνητος. Όχι πολύ μακρύς, με παχύ και χαλαρό δέρμα. Σχηματίζει διπλό προγούλι.

ΚΟΡΜΟΣ: 
Γενική εμφάνιση: Παραλληλόγραμμο, συμπαγές, δυνατό και με εύρος. Μήκος σώματος μεγαλύτερο του ύψους στα ακρώμια. 
Άνω γραμμή σώματος: Ίσια και οριζόντια, είτε ο σκύλος στέκεται είτε κινείται.
Ακρώμια: Καλά καθορισμένα.
Ράχη: Ίσια, δυνατή και μυώδης.
Οσφύς: Μέσου μήκους, φαρδιά, μυώδης.
Λεκάνη: Φαρδιά, δυνατή, μυώδης, μετρίου μήκους και μέτριας κλίσης από τους γοφούς προς την βάση της ουράς.
Στήθος: Με εύρος και βάθος, ξεπερνά ελαφρώς το ύψος των αγκώνων, μυώδες και δυνατό. Προστέρνο τονισμένο. Τα πλευρά μετρίως στρογγυλά, απλωμένα και με καλές αποστάσεις μεταξύ τους.
Κάτω γραμμή σώματος και κοιλιά: Σχεδόν επίπεδη κάτω γραμμή και ελαφρά ανασυρμένη στην κοιλιά. 
Ουρά: Μέτρια τοποθετημένη, χοντρή στη βάση της, φτάνει στο επίπεδο του ταρσού. Το τρίχωμα στο κάτω μέρος της είναι μακρύτερο από ότι στο υπόλοιπο σώμα. Σε ανάπαυση κρατιέται χαμηλά, όταν ο σκύλος κινείται ή είναι σε εγρήγορση φέρεται στο ίδιο επίπεδο με τη γραμμή της ράχης, με καμπύλη στο άκρο της. Η ουρά δεν πρέπει να κοβεται.

ΑΚΡΑ: 
Μπροστινά άκρα: Βλέποντάς τα από εμπρός τα σκέλη είναι ευθεία, κάθετα και παράλληλα μεταξύ τους. Δυνατά κόκαλα με ισχυρά μετακάρπια. 
Ωμοπλάτη: Μακριά, κεκλιμένη, με καλά ανεπτυγμένους μύες. Η γωνία που σχηματίζεται μεταξύ ωμοπλάτης και βραχίονα είναι περίπου 110 ο.
Βραχίονας: Μυώδης δυνατός με μήκος ελαφρός μικρότερο του μήκους της ωμοπλάτης.
Αγκώνες: Κανονικά τοποθετημένοι, κοντά στο θώρακα. Η γωνία μεταξύ βραχίονα και σκέλους κυμαίνεται περίπου από 130 ο-135 ο.
Πρόσθιο σκέλος: Ίσιο, κάθετο, με δυνατά κόκαλα και μυώδες.
Μετακάρπιο: Δυνατό, βλέποντάς το από τα πλάγια είναι ελαφρά κεκλιμένο.
Μπροστινά πέλματα: Μεγάλα, πέλματα «γάτας», δάχτυλα σφιχτά, δυνατά, καμπυλωτά. Πατούσες ανθεκτικές και μαύρες. Νύχια σκληρά. 
Πίσω άκρα: Ισχυρά, δυνατά μυώδη.
Μηρός: Δυνατός, φαρδύς και μυώδης.
Γόνατο: Γωνίωση μηριαίου – κνήμης πολύ ανοιχτή, χωρίς να στρέφεται προς τα μέσα ή προς τα έξω.
Κνήμη: Μακριά, μυώδης και δυνατή.
Άρθρωση ταρσού: Δυνατή με ανοιχτή γωνίωση.
Μετατάρσια: Καλά τονισμένο, ίσιο και παράλληλα βλέποντάς τα από πίσω. Με διπλό ή μονό πισώνυχο. Σε δείγματα ίσης αξίας προτιμώνται τα δείγματα με διπλό πισώνυχο. 
Πίσω πέλματα: Ίδια όπως και τα μπροστινά, ελαφρώς πιο στρογγυλά. 
Διασκελισμός / Κίνηση: Δυναμικός και ελεύθερος τροχασμός. Κατά το βάδισμα η κίνηση είναι αργή και βαριά. 
Δέρμα: Άφθονο, παχύ και ελαστικό. Οι βλεννογόνοι πρέπει να είναι μαύροι.

ΜΑΝΔΥΑΣ:
Τρίχωμα: Πυκνό, σφικτό, μέσου μήκους και ίσιο. Πολύ κοντό στο κεφάλι, αυτιά και πόδια, μακρύτερο στον κορμό όπου φτάνει περίπου 5-6 εκατ. Στο εσωτερικό μέρος της ουράς είναι ελαφρώς μακρύτερο. Με πλούσιο και μαλακό υπομανδύα. 
Χρώμα: Ενιαίοι χρωματισμοί όπως: κόκκινο, ξανθό, κίτρινο, μαύρο, μαύρο-πύρινο, μαύρο-ραβδωτό, ραβδωτό, χρώμα λύκου, χρώμα ελαφιού με τους τόνους και τις αποχρώσεις αυτών. Με ή χωρίς μαύρη μάσκα. Μικρή λευκή κηλίδα στο στήθος και λευκό στις άκρες των δακτύλων αποδεκτή αλλά όχι επιθυμητή. Όσο λιγότερο λευκό, τόσο καλύτερο.

ΥΨΟΣ ΚΑΙ ΒΑΡΟΣ: 
Ύψος: Αρσενικά: 66-75 εκατ. Θηλυκά: 64-74 εκατ.
Βάρος: σε αρμονία με το μέγεθος του σκύλου, δίνοντας την εντύπωση ενός δυνατού και συμπαγούς ζώου.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ: 
Οποιαδήποτε απόκλιση από τα παραπάνω επιθυμητά χαρακτηριστικά θεωρείται ελάττωμα, που πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα με το βαθμό της σοβαρότητάς του.
Σοβαρά ελαττώματα: Παράλληλοι ή συγκλίνοντες άξονες κρανίου – ρύγχους, ρύγχος λεπτό ή πολύ μακρύ, κίτρινα μάτια, κομμένα αυτιά ή αυτιά φυτρωμένα πολύ ψηλά, λαιμός αδύνατος και μακρύς, αδύνατος σκελετός, ύψος λεκάνης μεγαλύτερο από το ύψος στα ακρώμια, μήκος τριχώματος στον κορμό μεγαλύτερο από 8 εκατ., κυματιστός ή κατσαρός μανδύας, χαλαρή ή κυρτή ράχη, κορμός χωρίς όγκο, ταρσοί αγελάδος, ουρά κουλουριασμένη πάνω στη ράχη ή μικρού μήκους, μεγάλα σημάδια λευκού χρώματος απλωμένα στο σώμα.
Ελαττώματα αποκλεισμού: Προγναθισμός, υπογναθισμός, εντρόπιο, εκτρόπιο, ανουρία, χρώμα λευκό με κηλίδες διαφόρων χρωμάτων, αποχρωματισμός βλεννογόνων και έλλειψη πολλών δοντιών, φοβικός ή επιθετικός χαρακτήρας. 
Σημείωση: Οι αρσενικοί σκύλοι πρέπει να έχουν δύο ορατούς και καλά κατεβασμένους μέσα στο όσχεο όρχεις.

 

Κατηγορία Ελληνικές Φυλές
Τετάρτη, 18 Φεβρουαρίου 2015 19:15

Λευκό Ελληνικό Τσοπανόσκυλο

ΚΑΤΑΓΩΓΗ: 
Ελληνική. Απαντάται σε πολλές περιοχές της Ελλάδος.

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΠΡΟΤΥΠΟΥ:

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ: 
Φύλακας και οδηγός κοπαδιών. Κατάλληλος για φύλαξη χώρου.

ΚΑΤΑΤΑΞΗ F.C.I.:
Ομάδα 1: Ποιμενικοί και Ποιμενικοί Βοοειδών (εκτός των Ελβετικών Ποιμενικών Βοοειδών).

Υποομάδα 1.1.Ποιμενικοί
Χωρίς εξετάσεις εργασίας

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ: 
Μεγάλος σκύλος, αριστοκρατικός και ευγενικός. Με στεγνή μυϊκή διάπλαση, δυνατό σώμα και σκελετό, χωρίς όμως να είναι βαρύς. Με μακριά σχετικά άκρα που προσδίδουν αέρα κάτω από το σώμα. Με μακρύ μανδύα. Ευλύγιστος και γρήγορος.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ: 
Εύρος κρανίου ελαφρά μικρότερο από το μήκος του και μήκος ρύγχους μικρότερο από το μήκος του κρανίου. Μήκος κορμού ελαφρά μεγαλύτερο από το ύψος στα ακρώμια.

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ / ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: 
Ικανός φύλακας κοπαδιών και χώρου. Δυναμικός, έξυπνος, τολμηρός. Φιλικός με τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του.

ΚΕΦΑΛΙ: 
Μεγάλο, σχήματος κώνου. Φέρεται πάνω από την γραμμή της ράχης, είτε όταν ο σκύλος στέκεται είτε κινείται.

ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΡΑΝΙΟΥ: 
Κρανίο: Δυνατό, μακρύ με πλευρές σχετικά επίπεδες. Άνω γραμμή σχετικά επίπεδη. Υπερόφρυα τόξα και ινιακή προεξοχή ελαφρά τονισμένα. Η μεσο-μετωπική αύλακα ελαφρά τονισμένη.

Ρινομετωπικό κοίλωμα: Ελαφρώς τονισμένο, σχετικά αβαθές. 

ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ: 
Μύτη: Μαύρη, υγρή με ανοιχτά ρουθούνια.

Ρύγχος: Το μήκος του είναι μικρότερο του μήκους του κρανίου. Με καλό εύρος στη βάση του, στενεύει προοδευτικά προς την άκρη του, χωρίς ποτέ να γίνεται σουβλερό. Άνω γραμμή ρύγχους ευθεία.
Χείλη: Σφικτά, καλύπτουν τα δόντια, με το περίγραμμά τους πάντα μαύρο. Μέσου πάχους.
Σιαγόνες / Δόντια: Σιαγόνες δυνατές, κανονικά ανεπτυγμένες, με σωστή και πλήρη οδοντοστοιχία. Δάγκωμα ψαλίδι. 
Μάτια: Μέσου έως μικρού μεγέθους, αμυγδαλωτά, ελαφρώς λοξά τοποθετημένα, ίριδες χρώματος σκούρου ή ανοιχτού καστανού. Άκρες βλεφάρων εφαρμόζουν σφικτά στο μάτι. Προτιμάται σκούρο περίγραμμα βλεφάρων.
Αυτιά: Τοποθετημένα σχετικά ψηλά, μέσου μεγέθους, τριγωνικά, με στρογγυλεμένες άκρες. Κινητικά. Πέφτουν επίπεδα προς το κεφάλι. Όταν ο σκύλος είναι σε επαγρύπνηση τα αυτιά ανασηκώνονται.
Λαιμός: Μέσου μήκους, μυώδης, ισχυρός, φέρεται ψηλότερα από την γραμμή του κορμού. Χωρίς προγούλι. Καλύπτεται από πλούσιο και μακρύ τρίχωμα, σχηματίζοντας χαίτη, ειδικότερα στα αρσενικά.

ΚΟΡΜΟΣ: 
Γενική εμφάνιση:
 Κορμός δυνατός, μυώδης και καλά ανεπτυγμένος. Το μήκος του είναι ελαφρά μεγαλύτερο από το ύψος στα ακρώμια. 

Άνω γραμμή σώματος: Ίσια, οριζόντια, δυνατή, με ελαφρά κυρτή λεκάνη. 
Ακρώμια: Υπερυψωμένα από το επίπεδο της ράχης και φαρδιά.
Ράχη: Επίπεδη, δυνατή, μέσου μήκους.
Οσφύς: Μυώδης, φαρδιά, με ελαφρά κυρτή πάνω γραμμή.
Λεκάνη: Ελαφρά επικλινής, φαρδιά και μυώδης.
Στήθος: Βαθύ, με εύρος, κατεβαίνει στο ύψος των αγκώνων. Με καλά ανεπτυγμένα και απλωμένα πλευρά. 
Κάτω γραμμή σώματος και κοιλιά: Ελαφρώς κυρτή κάτω γραμμή θώρακος με εμφανώς ανασυρμένη κοιλιά.
Ουρά: Τοποθετημένη όχι τόσο ψηλά στη λεκάνη. Το μήκος της φτάνει στους ταρσούς. Καλύπτεται από πλούσιο τρίχωμα, ειδικότερα στο εσωτερικό μέρος της. Κρεμαστή όταν ο σκύλος είναι σε ηρεμία, ενώ όταν κινείται φέρεται πολλές φορές πάνω από τη γραμμή ράχης, αλλά ποτέ κουλουριαστή. Μήκος τρίχας ουράς 14-25 εκατ. Η ουρά δεν πρέπει να κόβεται.

ΑΚΡΑ: 
Μπροστινά άκρα:
 Ίσια και παράλληλα μεταξύ τους βλέποντάς τα από μπροστά. Μακριά σκέλη. Με «στεγνή» μυϊκή διάπλαση.

Ωμοπλάτη: Μέτρια κεκλιμένη και μακριά. Μυώδης, καλά ενωμένη με το σώμα.
Βραχίονας: Μέσου μήκους, μυώδης, με κλίση προς τον αγκώνα. Κοντά τοποθετημένος στο σώμα.
Αγκώνες: Κοντά τοποθετημένοι στο σώμα. Ποτέ δεν τείνουν είτε προς τα μέσα, είτε προς τα έξω.
Πρόσθιο σκέλος: Ίσιο, δυνατό, κάθετο, και συμπαγές.
Μετακάρπιο: Μέσου μήκους, δυνατό, ελαφρά κεκλιμένο προς τα εμπρός βλέποντάς το από το πλάι.
Μπροστινά πέλματα: Στρογγυλωπά σε σχήμα, συμπαγή, με σφιχτά και ελαφρά ανορθωμένα δάχτυλα, πατούσες μαύρες, νύχια δυνατά και σκληρά, μαύρου ή διαφόρων αποχρώσεων του γκρίζου χρώματος.
Πίσω άκρα: Πίσω σκέλη ίσια, κάθετα και παράλληλα μεταξύ τους βλέποντάς τα από πίσω, δυνατά και μυώδη.
Μηρός: Μακρύς, με καλό εύρος και καλή ανάπτυξη μυών. Η γωνίωση μεταξύ λεκάνης και μηριαίου σχετικά ανοιχτή.
Γόνατο: Η γωνίωση μηριαίου – κνήμης είναι σχετικά ανοιχτή.
Κνήμη: Μέσου μήκους, μυώδης και δυνατή.
Άρθρωση ταρσού: Δυνατή και στεγνή.
Μετατάρσια: Κάθετα, ίσια, συμπαγή, μέσου μήκους. Με ή χωρίς πισώνυχα. 
Πίσω πέλματα: Ιδίου σχήματος με τα μπροστινά, ελαφρώς στρογγυλότερα. 
Διασκελισμός – κίνηση: Εκτεταμένος τροχασμός με ελεύθερη και άνετη κίνηση, που δεν είναι ποτέ βαριά.
Δέρμα: Μέσου πάχους, ελαστικό, σφιχτά ενωμένο με το σώμα, ποτέ χαλαρό ή κρεμαστό. Οι βλεννογόνοι καθώς και τα μαξιλαράκια των πελμάτων είναι μαύρης χρωστικής.

ΜΑΝΔΥΑΣ: 
Τρίχωμα:
 Μανδύας μακρύς, πυκνός και ίσιος ελαφρώς σκληρός στην αφή με πλούσιο υπομανδύα. Κοντός και πυκνός στο κεφάλι και στα μπροστινά τμήματα των άκρων, μήκους περίπου 1-2 εκατ. Μακρύτερος μανδύας στον κορμό και στα πίσω μέρη των σκελών, μήκους περίπου 9-12 εκατ. και ακόμα μακρύτερος στην ουρά, γύρω από τον λαιμό, σχηματίζοντας χαίτη, ειδικότερα στα αρσενικά μήκους 14-25 εκατ. 

Χρώμα: Ολόλευκο. Αποδεκτές αλλά όχι επιθυμητές λεμονί αποχρώσεις στα αυτιά και μόνο.

ΥΨΟΣ ΚΑΙ ΒΑΡΟΣ: 
Ύψος:
 Αρσενικά: 68-75 εκατ. Θηλυκά: 65-72 εκατ.

Βάρος σε αναλογία και αρμονία με το ύψος του σκύλου, δίνοντας την εντύπωση ενός δυνατού αλλά όχι πολύ βαρύ σκύλου.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ: 
Οποιαδήποτε απόκλιση από τα παραπάνω επιθυμητά χαρακτηριστικά θεωρείται ελάττωμα, που πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα με το βαθμό της σοβαρότητάς του.

Σοβαρά ελαττώματα: Πολύ τονισμένο ρινομετωπικό κοίλωμα, κίτρινα, μεγάλα ή στρογγυλά μάτια, κρεμαστά χείλη, προγούλι, κομμένα αυτιά, κατσαρός μανδύας, πολύ κοντός μανδύας, επίπεδα πλευρά, κοντή ουρά, σκέλη συγκλίνοντα ή αποκλίνοντα, χαλαρή ράχη, αδύνατη λεκάνη. 
Ελαττώματα αποκλεισμού: Προγναθισμός, υπογναθισμός, εντρόπιο, εκτρόπιο, ανουρία, χρώμα εκτός αυτού που αναφέρεται στο πρότυπο, αποχρωματισμός βλεννογόνων και έλλειψη πολλών δοντιών, φοβικός ή επιθετικός χαρακτήρας. 
Σημείωση:
 Οι αρσενικοί σκύλοι πρέπει να έχουν δύο ορατούς και καλά κατεβασμένους μέσα στο όσχεο όρχεις.

Κατηγορία Ελληνικές Φυλές
Τετάρτη, 18 Φεβρουαρίου 2015 19:12

Κοκόνι

ΚΑΤΑΓΩΓΗ : 
Ελληνική, απαντάται σε όλη την Ελλάδα.

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ: 
Σκύλος συντροφιάς, σκύλος ειδοποίησης, φύλακας μικρών οικόσιτων ζώων.

ΚΑΤΑΤΑΞΗ F. C. I.: 
Ομάδα 9 Σκύλοι Συντροφιάς
Χωρίς εξετάσεις εργασίας

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ : 
Φυλή με αρχαία καταγωγή. Άπειρες αναπαραστάσεις σε αγγεία, αγάλματα, ειδώλια και νομίσματα φανερώνουν την ύπαρξή του και την τόσο κοντινή σχέση του με την αρχαία ελληνική οικογένεια. Από αναφορές σε κείμενα και γκραβούρες ο σκύλος αυτός εμφανίζεται από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα σε μια αδιάσπαστη συνέχεια σε όλο τον Ελλαδικό χώρο.

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ: 
Μικρόσωμος σκύλος με κορμό μακρύτερο από ότι το ύψος του, τρίχωμα κοντό στο πρόσωπο και στα πρόσθια μέρη των σκελών, μετρίως μακρύ στον κορμό και τον λαιμό, και μακρύτερο στην ουρά και τους γλουτούς. Τριγωνικό κεφάλι με πεσμένα αυτιά. Η ουρά σχηματίζει ημικύκλιο. Με γρήγορη και ζωηρή κίνηση.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ: 
Μήκος σώματος μακρύτερο του ύψους του. Μήκος ρύγχους μικρότερο από το μήκος του κρανίου. Εύρος κρανίου ελαφρώς μικρότερο του μήκους του.

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ / ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: 
Ζωηρός, χαρούμενος, έξυπνος, πιστός.

ΚΕΦΑΛΙ: 
Σε αναλογία με το σώμα.

ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΡΑΝΙΟΥ: 
Κρανίο: 
Μετρίως θολωτό βλέποντάς το είτε από εμπρός, είτε από το πλάι. Με εύρος πάντα μικρότερο από το μήκος του. Πλευρές μέτρια ανεπτυγμένες και επίπεδες. Ελαφρώς εμφανές ινιακό οστούν. Υπερόφρυα τόξα ελαφρώς ανεπτυγμένα.
Ρινομετωπικό κοίλωμα: Ελαφρά τονισμένο, αβαθές.

ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ: 
Μύτη: 
Μετρίου μεγέθους, επίπεδη, με ανοιχτά ρουθούνια, μαύρη. 
Ρύγχος: Κοντύτερο του κρανίου, σφηνοειδές, λεπταίνει σταδιακά από τη βάση του προς το ακρορίνιο.
Χείλη: Μετρίως λεπτά, σφιχτά, μαύρου χρώματος.
Σιαγόνες / Δόντια: Γνάθοι καλά ανεπτυγμένες με κανονική οδοντοστοιχία. Δάγκωμα ψαλίδι.
Μάτια: Μετρίου μεγέθους, αμυγδαλωτά, με σφικτά βλέφαρα, και ίριδες χρώματος σκούρου καστανού.
Αυτιά: Τριγωνικά, μετρίου μεγέθους, πεσμένα και ευκίνητα. Τοποθετημένα σχετικά ψηλά, πάνω από την νοητή γραμμή του ματιού, καλύπτονται από κοντό τρίχωμα. Κάποια δείγματα έχουν μακρύτερο τρίχωμα στο εξωτερικό μέρος του, από την βάση μέχρι το μέσον του πτερυγίου.

ΛΑΙΜΟΣ: Μετρίου μήκους, ελαφρώς τοξωτός, με σφιχτό δέρμα, καλύπτεται από μακρύτερο τρίχωμα, ειδικότερα στους αρσενικούς.

ΚΟΡΜΟΣ: 
Γενική εμφάνιση:
 Συμπαγής, αρκετά καλά δεμένος, αρμονικός, μήκος κορμού μακρύτερο από το ύψος στο ακρώμιο.
Άνω γραμμή σώματος: Επίπεδη, δυνατή.
Ακρώμια : Ελαφρώς εμφανή.
Ράχη: Επίπεδη και συμπαγής. Κατά την κίνηση κρατιέται σταθερή.
Οσφύς: Μέσου μήκους, δυνατή και σταθερή.
Λεκάνη: Δυνατή, με εύρος, ελαφρώς κεκλιμένη.
Στήθος: Φαρδύ, βαθύ και καλά απλωμένο. Προστέρνο τονισμένο. 
Κάτω γραμμή σώματος και κοιλιά: Κάτω γραμμή θώρακος σχετικά ίσια . Μετρίως ανασυρμένη κοιλιά.

ΟΥΡΑ: 
Φέρεται ψηλά σχηματίζοντας ημικύκλιο, η άκρη της ακουμπά στην πλάτη. Καλύπτεται από πλούσιο τρίχωμα, σχηματίζοντας θύσανο. Κατά την στάση ή ανάπαυση μπορεί να φέρεται πεσμένη, χωρίς αυτό να αποτελεί λάθος.

ΑΚΡΑ :
ΜΠΡΟΣΤΙΝΑ ΑΚΡΑ: Ίσια, παράλληλα μεταξύ τους, οι άκρες τους μπορεί και να τείνουν ελαφρώς προς τα έξω.
Ωμοπλάτη: Μακριά, καλά κεκλιμένη. Μέτρια μυώδης, ενώνεται σταθερά με τον θώρακα.
Βραχίονας: Καλού μήκους, κεκλιμένος, ελαφρώς κοντύτερος της ωμοπλάτης.
Αγκώνες: Βρίσκονται κοντά στο σώμα, και είναι καλά δεμένοι με αυτό χωρίς να τείνουν προς τα μέσα ή προς τα έξω.
Πρόσθιο σκέλος: Ίσιο, μέσου μήκους, το πίσω μέρος του καλύπτεται από μακρύτερο τρίχωμα.
Μετακάρπιο: Ευλύγιστο, κοντό, ισχυρό, ελαφρώς κεκλιμένο προς τα μπρος βλέποντάς το από το πλάι. 
Μπροστινά πέλματα: Μικρά, στρογγυλωπού σχήματος, ελαφρώς τοξωτά, με γερά νύχια. Μπορεί να τείνουν και ελαφρά προς τα έξω σε κάποια δείγματα.

ΠΙΣΩ ΑΚΡΑ: Δυνατά, μυώδη, με πίσω σκέλη ίσια και παράλληλα μεταξύ τους.
Μηρός: Δυνατός, καλού μήκους και φαρδύς.
Γόνατο: Δυνατό, με μέτρια γωνίωση.
Κνήμη: Δυνατή, καλού μήκους και μετρίως φαρδιά.
Ταρσοί: Χαμηλά τοποθετημένοι.
Μετατάρσια: Ίσια και κάθετα.
Πίσω πέλματα: Όπως τα εμπρός. Ελαφρώς κοντύτερα και περισσότερο τοξωτά.
Διασκελισμός / Κίνηση : Ελεύθερη, γρήγορη, απαλή, με δυνατή ώθηση των πίσω σκελών.
Δέρμα: Ελαστικό και σφιχτό σε ολόκληρο το σώμα. Ποτέ χαλαρό.

ΜΑΝΔΥΑΣ: Διπλός μανδύας.
Τρίχωμα: Εξωτερικός μανδύας μακρύς, λεπτός, ίσιος ή ελαφρά κυματιστός. Υπομανδύας κοντός, πυκνός. Κεφάλι, μέρος των αυτιών ή και όλο το αυτί, μπροστινό μέρος των άκρων καλύπτονται από κοντό και λείο μανδύα μήκους 1 εκ. Στον λαιμό και τον κορμό ο μανδύας είναι μακρύτερος, σχετικά επίπεδος, μήκους περίπου 4-8 εκ. Στην ουρά και το πίσω μέρος των γλουτών ο μανδύας είναι ακόμη πιο μακρύς με μήκος 8-14 εκ.
Χρώμα: Όλα τα χρώματα και οι συνδυασμοί χρωμάτων είναι αποδεκτά.

ΥΨΟΣ ΚΑΙ ΒΑΡΟΣ:
Ύψος
 αρσενικά 24 - 28 εκ. θηλυκά 23 - 27 εκ.
Βάρος 4-8 κιλά.
Ανεκτή απόκλιση 1 εκ πάνω ή κάτω από τα προαναφερθέντα όρια.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ: 
Οποιοδήποτε απόκλιση από τα παραπάνω επιθυμητά χαρακτηριστικά θεωρείται ελάττωμα, που πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα με το βαθμό της σοβαρότητάς του.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ:
Σοβαρά ελαττώματα:
 Κοντό τρίχωμα εκτός των σημείων που αναφέρει το πρότυπο, σκληρή υφή τριχώματος, έλλειψη υπομανδύα, επίπεδο κρανίο, πολύ τονισμένο ρινομετωπικό κοίλωμα, τοξωτό ρύγχος, μάτια στρογγυλά και μεγάλα, ανοιχτόχρωμα μάτια, χαλαρή ράχη, 3 εκ περισσότερο από το πάνω όριο ύψους. Αποχρωματισμός βλεννογόνων. Ταρσοί αγελάδος, κομμένη ουρά. 
Ελαττώματα αποκλεισμού: Προγναθισμός, υπογναθισμός, κρανίο σε σχήμα μήλου, όρθια αυτιά, εντρόπιον, εκτρόπιον, ανουρία, κατσαρό τρίχωμα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι αρσενικοί πρέπει να έχουν δύο απόλυτα κανονικούς σε εμφάνιση όρχεις κανονικά τοποθετημένους μέσα στο όσχεο.

Κατηγορία Ελληνικές Φυλές
Τετάρτη, 18 Φεβρουαρίου 2015 19:09

Κρητικός Λαγωνικός

ΚΑΤΑΓΩΓΗ:
Ελλάδα, νήσος Κρήτη.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΠΡΟΤΥΠΟΥ:

ΧΡΗΣΗ: Κυνηγετικός σκύλος χρησιμοποιούμενος για αιώνες για το κυνήγι μικρών και μεσαίων θηραμάτων και κυρίως για το κυνήγι του λαγού.

ΚΑΤΑΤΑΞΗ F.C.I.:    Ομάδα 5: (Σπιτς & Πρωτόγονου Τύπου)
                                 Υποομάδα 7 (Πρωτόγονου τύπου - Κυνηγετικοί Σκύλοι)
                                 Με δοκιμή εργασίας
ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ: Σκύλος αρχαϊκής καταγωγής από την νήσο Κρήτη. Η προέλευση και η ιστορία του αποδεικνύονται από πληθώρα ευρημάτων έργων τέχνης, αναπαραστάσεων και ευρημάτων από προϊστορικούς οικισμούς της Κρήτης προ του Μινωϊκού Πολιτισμού (3.200-1700 π.χ.)
Σφραγιδόλιθοι, κεραμικά και μεταλλικά σκεύη, διακοσμητικά αντικείμενα, γλυπτά και τοιχογραφίες διαδοχικών ιστορικών περιόδων, δίνουν αμετάβλητη την εικόνα του Κρητικού Λαγωνικού (Μουσείο Ηρακλείου).

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ: Πρωτόγονου τύπου κυνηγετικός σκύλος μεσαίου μεγέθους λεπτός, αθλητικός και ταχύς. Κοντότριχος, με μακριά σκέλη, παραλληλόγραμμο σώμα, σφηνοειδές κεφάλι, κυκλική ουρά.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ: Το μήκος του σώματος είναι ελαφρώς μακρύτερο από το ύψος στο ακρώμιο. Το στήθος μπορεί να φτάσει στο επίπεδο του αγκώνα. Τα πόδια είναι μακρύτερα από το βάθος του στήθους. Το μήκος του ρύγχους είναι ελαφρώς κοντύτερο ή ίσο από το μήκος του κρανίου.

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ / ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑ: Ευφυής, ευγενής, ορμητικός στο κυνήγι, επίμονος, γενναίος και ανθεκτικός. Ήπιος, υπάκουος, άριστος σύντροφος και πολύ δεμένος με την οικογένεια. Μπορεί να είναι συγκρατημένος με τους ξένους, αλλά ποτέ επιθετικός. Ερευνά χρησιμοποιώντας όλες τις αισθήσεις του, ακολουθώντας την οσμή στο έδαφος και στον αέρα, ξεφωλιάζει το θήραμα και το καταδιώκει ορμητικά με εξαιρετική ευκινησία. Δίνει φωνή κοφτή και αρκετά χαμηλής έντασης κατά τον οπτικό εντοπισμό του θηράματος και την καταδίωξή του. Στην αρχαιότητα θεωρείτο εξαίρετος κυνηγός του ελαφιού, του αγριόχοιρου και της αρκούδας.

ΚΕΦΑΛΙ:
ΚΡΑΝΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ:

Κρανίο: Τραπεζοειδούς σχήματος. Το άνω μέρος του κρανίου είναι ελαφρώς καμπυλωτό και ευρύ. Βλέποντάς το από το πλάι, το κρανίο είναι σχεδόν επίπεδο. Τα οφρυακά τόξα είναι μετρίως ανεπτυγμένα. Το μήκος του κρανίου είναι ελαφρά μακρύτερο από το πλάτος του.
Σφηνοειδούς σχήματος κεφάλι, επίμηκες. Κρανιακοί άξονες σχεδόν παράλληλοι. Βλέποντάς το από μπροστά το κρανίο είναι ελαφρώς καμπύλο, αρκετά φαρδύ, με ομαλό αλλά ορατό ρινομετωπικό κοίλωμα, η μετωπική αύλακα σημειώνεται μεταξύ των ματιών και μειώνεται σταδιακά προς την κορυφή του κρανίου. Ινιακή απόφυση ελαφρώς τονισμένη.

Ρινομετωπικό κοίλωμα: Ομαλό αλλά ορατό.

ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ:

Μύτη: Αρκετά μεγάλη, υγρή, ελαστική με καλά ανοικτά ρουθούνια.
Προτιμάται η σκουρόχρωμη μύτη. Σε δείγματα καφέ χρώματος είναι αποδεκτή η σκούρα καφέ μύτη.
Ρύγχος: Το ρύγχος είναι ελαφρώς κοντύτερο ή ίσο με το κρανίο. Σφηνοειδούς σχήματος, σχετικά μεγάλο με ευθύ ρινικό κάλαμο που κλίνει ομαλά προς την μύτη.

Χείλη: Τα χείλη είναι λεπτά, σφιχτά και μαύρα χωρίς χαλάρωση.

Σιαγόνες / Δόντια: Ισχυρές σιαγόνες με πλήρη κανονική οδοντοστοιχία. Ψαλιδόσχημο δάγκωμα. Η λαβιδοδοντία είναι αποδεκτή. Τα δόντια είναι καλά ανεπτυγμένα και υγιή, το άνοιγμα του στόματος και των χειλιών είναι βαθύ.

Μάγουλα: Ελαφρώς καμπυλωτά, συγκλίνουν ευθεία μπροστά.

Μάτια: Μετρίου μεγέθους, ελαφρώς αμυγδαλωτά, τοποθετημένα μπροστά και ελαφρώς λοξά. Το χρώμα των ματιών πρέπει να είναι σκούρο. Καλός χρωματισμός των βλεφάρων.

Αυτιά: Σχήματος ‘’V’’ ελαφρώς στρογγυλεμένα στις άκρες. Μετρίου μεγέθους, τριγωνικά, φαρδιά στη βάση, τοποθετημένα ψηλά και λίγο λοξά, στραμμένα προς τα εμπρός.
Το δέρμα πρέπει να είναι λεπτό, με πολύ υψηλή κινητικότητα. Τα αυτιά πρέπει να είναι ζωντανά ημιόρθια ή όρθια. Ανάλογα με την περίσταση, ο σκύλος τα κινεί, γυρίζοντας τα στο πλάι ή πίσω και τα διπλώνει ακουμπώντας τα στο λαιμό (ροδόσχημα αυτιά). Η κοπή των αυτιών απαγορεύεται.

ΛΑΙΜΟΣ: Στεγνός, δυνατός, ελαφρώς τοξωτός.

ΣΩΜΑ:

Άνω γραμμή: Η άνω γραμμή φέρει σπάσιμο, το δεύτερο μισό της είναι ελαφρώς κυρτό.
Ακρώμια: Καλά σημειωμένα, ορατά ακρώμια.
Πλάτη: Δυνατή και πολύ σταθερή κατά την κίνηση, με μέτρια μυϊκή ανάπτυξη.
Λαγόνια (Νεφρική χώρα): Τα λαγόνια είναι δυνατά, με καλή μυϊκή ανάπτυξη και μήκος σχεδόν ίσο με το βάθος.
Λεκάνη: Μεσαίου μήκους, όχι πολύ φαρδιά, ποτέ κεκλιμένη (γωνία μεταξύ 40 - 45 μοιρών), με καλή μυϊκή ανάπτυξη, αλλά όχι υπερβολική. Οι κορυφές των λαγόνιων οστών είναι ελαφρώς ορατές.
Θώρακας: Αρκετά βαθύς, που φτάνει μέχρι τον αγκώνα, μετρίως ευρύς, με τοξωτά πλευρά που ποτέ δεν είναι πολύ στρογγυλεμένα. Η διατομή του στήθους πρέπει να είναι ωοειδούς σχήματος με έντονα νευρώδεις πλευρές, αλλά ποτέ σε σχήμα βαρελιού, δίνοντας όμως αρκετό χώρο στους πνεύμονες. Καλά ανεπτυγμένο στήθος εμπρός.
Κάτω γραμμή και κοιλιά: Ανασηκωμένη κάτω γραμμή, αλλά όχι υπερβολικά (όπως στο whippet)

ΟΥΡΑ: Φύεται σε μέσο ύψος, φθάνει σχεδόν στα ακροτάρσια. Φαρδιά στη ρίζα, λεπταίνει προοδευτικά προς την άκρη. Φέρεται προς τα επάνω σε καμπύλη, ημικύκλιο ή τυλιγμένη, δακτυλιοειδής πάνω στα νώτα, με μέτριο άγκιστρο στην άκρη. Σε ανάπαυση φέρεται κάτω και είναι ευθεία χωρίς παραμορφώσεις.

ΑΚΡΑ:

ΠΡΟΣΘΙΑ ΑΚΡΑ: Μακριές ωμοπλάτες, καλά κεκλιμένες προς τα πίσω, μυώδεις χωρίς να είναι ογκώδεις. Ο βραχίονας είναι σχεδόν ίσος με την ωμοπλάτη και η γωνία μεταξύ τους είναι μέτρια. Τα πρόσθια άκρα είναι ευθεία, νευρώδη και μακριά, με κόκκαλα ωοειδούς σχήματος, δυνατά αλλά όχι βαριά. Ισχυροί καρποί αλλά όχι πολύ φαρδείς, μετακάρπια ελαστικά και ελαφρώς κεκλιμένα.
Γενική εμφάνιση: Πρόσθια πόδια ίσια και παράλληλα.
Ώμος: Δυνατός, μακρύς και καλά κεκλιμένος προς τα πίσω.
Βραχίονας: Καλά ανεπτυγμένος, σχηματίζοντας μέτρια γωνία με την ωμοπλάτη.
Αγκώνας: Οι αγκώνες είναι κοντά στο σώμα, χωρίς να κλείνουν ποτέ προς τα μέσα ή να ανοίγουν προς τα έξω.
Καρπός: Ισχυρός και συμπαγής
Μετακάρπια: Ισχυρά, από το πλάι φαίνονται ελαφρώς λοξά.
Πρόσθια πέλματα: Μεγάλα πέλματα, ωοειδούς σχήματος, με μακριά και δυνατά δάκτυλα και δυνατές πατούσες με καμπύλα και σκληρά νύχια.

ΟΠΙΣΘΙΑ ΑΚΡΑ:
Γενική εμφάνιση: Δυνατά και μυώδη. Τα άκρα είναι παράλληλα μεταξύ τους, όταν τα βλέπουμε από πίσω.
Μηροί: Καλά ανεπτυγμένοι με δυνατούς μυς, ευρείς και με καλό μήκος.
Γόνατο: Μέτρια κλίση γονάτου.
Κνήμη: Καλά ανεπτυγμένη.
Ταρσός: Ισχυρός, σταθερός κατά την κίνηση
Μετατάρσιο: Ίσιο, όχι πολύ ευρύ, κάθετο στο έδαφος.
Πίσω πέλματα: Ωοειδούς σχήματος, αλλά λίγο μακρύτερα από τα μπροστινά, με δυνατά δάκτυλα και νύχια και καλά ανεπτυγμένες πατούσες. Τα παράνυχα είναι ιδιαιτέρως ανεπιθύμητα.

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ / ΚΙΝΗΣΗ: Η κίνηση είναι ελαφριά, άνετη, γρήγορη και με χάρη, με ανάλαφρο βηματισμό, χωρίς διασταύρωση των άκρων. Ο σκύλος έχει την τάση της γρήγορης εναλλαγής από ελαστικό τροχασμό χαμηλής ταχύτητας σε γρήγορο καλπασμό, έχοντας μεγάλη ευκολία στις αλλαγές κατεύθυνσης.
ΔΕΡΜΑ: Λεπτό, αρκετά σφικτό, ανθεκτικό, χωρίς ρυτίδες και χαλάρωση, με καλή χρωστική.

ΜΑΝΔΥΑΣ:
Τρίχωμα: Λείο, σκληρό, απόλυτα ίσιο, πυκνό, πολύ κοντό και λεπτό στο κεφάλι, τα αυτιά και τα κάτω μέρη του σώματος, λίγο μακρύτερο στην κορυφή του λαιμού, τα νώτα και την ουρά. Το μήκος δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 2,5 εκατοστά, ούτε να είναι μικρότερο του 1,5 εκατοστού στο σώμα. Το τρίχωμα είναι μακρύτερο στην ουρά.

Χρώμα: Όλοι οι χρωματισμοί από το λευκό μέχρι το μαύρο είναι αποδεκτοί καθώς και οι συνδυασμοί αυτών.

ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΑΙ ΒΑΡΟΣ:

Ύψος στο ακρώμιο: Αρσενικά: 54 – 58 εκατοστά Θηλυκά: 52 – 56 εκατοστά (με ανοχή ± 2 εκ.)
Βάρος: Αρσενικά: 16 – 22 κιλά Θηλυκά: 14 - 20 κιλά

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ:

Κάθε απόκλιση από τα παραπάνω χαρακτηριστικά πρέπει να θεωρηθεί ελάττωμα και η σοβαρότητα με την οποία το ελάττωμα θα πρέπει να αξιολογείται θα πρέπει να είναι σε ακριβή αναλογία με τον βαθμό και την επίδρασή του στην υγεία και την ευζωϊα του σκύλου και στην ικανότητά του να εκτελεί την παραδοσιακή του εργασία.

ΣΟΒΑΡΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ:

  • Σοβαρός αποχρωματισμός μύτης, βλεφάρων και χειλιών
  • Αλμπινισμός
  •  Πολύ μακρύ ή πολύ κοντό τρίχωμα λιγότερο από 1,5 εκατοστά ή περισσότερο από 2,5 εκατοστά
  •  Προγναθισμός ή υπογναθισμός

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ:

  • Επιθετικοί ή φοβικοί σκύλοι.
  • Σκύλος ο οποίος ξεκάθαρα δείχνει ανωμαλίες σωματικές ή συμπεριφοράς πρέπει να αποκλείεται
  •  Μη τυπικά δείγματα
  •  Προγναθισμός ή υπογναθισμός πάνω από 2 χλστ.
  •  Παράνυχα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

  • Τα αρσενικά ζώα πρέπει να έχουν δύο εμφανείς φυσιολογικούς όρχεις, πλήρως κατεβασμένους μέσα στο όσχεο.
  • Μόνο εργονομικοί και κλινικά υγιείς σκύλοι, με τυπική για την φυλή μορφολογία, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή


Κατηγορία Ελληνικές Φυλές
Τετάρτη, 18 Φεβρουαρίου 2015 19:07

Ελληνικός Ποιμενικός

Γενική Περιγραφή
Είναι σκύλος ρωμαλέος, με καλή σωματική διάπλαση που την χαρακτηρίζει ο ισχυρός σκελετός και η καλή μυϊκή κάλυψη, ικανός να κινείται όλη μέρα κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες, σε δύσβατες περιοχές και με τις ελάχιστες απαιτήσεις σε τροφή και ν’ αντιμετωπίζει τα αγρίμια που απειλούν τα κοπάδια, είτε με καταδίωξή τους, είτε με συμπλοκή σώμα προς σώμα. 
Ο τυπικός βηματισμός είναι ο βραχύς τροχασμός. 
Η κίνησή του πρέπει να είναι άνετη και σταθερή στον τροχασμό, ικανή να επιταχυνθεί σε καλπασμό, με δυνατότητα ελιγμών. Στο βάδισμα ο σκύλος κρατά χαμηλά το κεφάλι. 
Η παρουσία του στο κοπάδι δεν ενοχλεί τα ζώα με τα οποία αναπτύσσει σχέσεις αρμονικής συμβίωσης και ένστικτο προστασίας, το οποίο εκδηλώνει έντονα με απωθητικές ενέργειες στην παρουσία οποιουδήποτε εισβολές στον ζωτικό του χώρο. 
Τα άτομα της φυλής εμφανίζουν καλή υγεία, μακροβιότητα, αργή ωρίμανση και έντονο σεξουαλικό διμορφισμό, με εμφανή έκφραση στα ανατομικά χαρακτηριστικά. 
Τα θηλυκά είναι πολύπλοκα και εμφανίζουν καλό μητρικό ένστικτο. 
Η προέλευσή του είναι οι αρχαιοελληνικοί Ποιμενικοί Μολοσσικοί σκύλοι έτσι όπως αυτοί εξελίχθηκαν δια μέσου των αιώνων σε ένα γενετικό κράμα με άλλους ποιμενικούς ορεινούς σκύλους της χώρας μας. 
Σήμερα εμφανίζεται σαν πρωτόγονος ποιμενικός ορεινός σκύλος φύλακας κοπαδιών.

Κεφαλή 
Είναι ογκώδης με αναλογία ρύγχους –κρανίου 2:3 και μέτρια ρινομετωπική γωνία. Το κρανίο είναι ομαλά καμπυλωτό, με εμφανή υπερόφρυα τόξα και φαρδύ όσο σχεδόν το μήκος του. Καταλήγει σε αισθητή ινιακή απόφυση. 
Το ρύγχος είναι φαρδύ και βαθύ στο σημείο πρόσφυσης με το κρανίο και συγκλίνει ομαλά προς το ακρορίνιο, χωρίς να καθίσταται μυτερό, αλλά αντιθέτως διατηρώντας επαρκές εύρος, το οποίο έχει ευρείς ρώθωνες με μαύρο χρωματισμό. Οι παρειές είναι επίπεδες και βαθιές. Τα ζυγωματικά είναι εμφανή.

Στόμα 
Έχει άρτια και ισχυρή οδοντοστοιχία, με ιδιαίτερα ανεπτυγμένους κυνόδοντες. Η άνω και η κάτω γνάθος συγκλίνουν σε δάγκωμα τύπου ψαλίδας ή επίπεδο δάγκωμα και καλύπτονται από χείλη παχιά και ελαφρά χαλαρά.

Αυτιά 
Εκφύονται στο ύψος της νοητής γραμμής από την έξω γωνία των ματιών προς τα πίσω, είναι τριγωνικά, καρδιόσχημα, μετρίου μεγέθους, ακουμπούν στις παρειές επίπεδα ή αποκαλύπτουν εν μέρη το εσωτερικό τους. Το δέρμα τους είναι παχύ και καλύπτεται από πυκνό τρίχωμα. 
Κατά την προσήλωση του σκύλου σε κάποιο ερέθισμα, ανασηκώνονται ελαφρά και κινούνται προς τα εμπρός. 
Συμβάλλουν ιδιαίτερα στη συνολική έκφραση του προσώπου. 
Δεν επιτρέπεται η κοπή των αυτιών και άτομα χωρίς αυτιά δεν είναι δυνατόν να αξιολογούνται στις Εκθέσεις Μορφολογίας.

Οφθαλμοί 
Μετρίου μεγέθους, σε ωοειδές σχήμα, τοποθετημένοι συμμετρικά σε παράλληλες γραμμές του επιμήκη άξονα του κρανίου, απέχουν αρκετά μεταξύ τους. Κατά την πλαγία όψη της κεφαλής, κατέχουν θέση λίγο πιο κάτω από το επίπεδο του ρύγχους, καθώς αυτό επεκτείνεται νοητά προς το κρανίο. Το χρώμα τους καστανό. Προτιμούνται οι πιο σκούρες αποχρώσεις. Τα βλέφαρα πρέπει να είναι σφιχτά, χωρίς να αποκαλύπτουν το βλεννογόνο τους. Το βλέμμα είναι σοβαρό διεισδυτικό και ήρεμο.

Τράχηλος
Είναι ισχυρός, φαρδύς, μυώδης, σχετικά βραχύς, καλύπτεται από δέρμα χαλαρό που σχηματίζει προγούλι σε μικρό βαθμό.

Εμπρόσθια άκρα 
Ισχυροί ώμοι, έχουν θέση κοντά στο θώρακα. Οι ωμοπλάτες είναι επικλινείς και σχηματίζουν μέτρια γωνία με τους βραχίονες. Τα μπροστινά πόδια πρέπει να είναι ίσια, με δυνατά και χοντρά οστά που καλύπτονται από ισχυρές μυϊκές μάζες. 
Οι αγκώνες πρέπει να βρίσκονται παράλληλα με τον θώρακα και σε απόσταση από τις πλευρές ικανή να επιτρέπει την απρόσκοπτη έκταση του θώρακα κατά την κίνηση, ακόμη και κατά την μέγιστη προσπάθεια του σκύλου. 
Οι καρποί πρέπει να έχουν ελαστικότητα και δύναμη.

Σώμα 
Το στήθος πρέπει να είναι ευρύ και βαθύ μέχρι του ύψους των αγκώνων. Ο θώρακας απαρτίζεται από πλευρές τοξοειδείς με μέτρια καμπυλότητα, που επεκτείνονται αρκετά προς τα πίσω και αφήνουν αρκετό χώρο για την καρδιά και τους πνεύμονες. 
Η ράχη είναι φαρδιά, ίσια και μετρίου μήκους καλυπτόμενη από ισχυρές μυϊκές μάζες. Η κάτω γραμμή του θώρακα συγκλίνει ελαφρά προς τα πίσω, σχηματίζοντας μέτρια καμπύλη που δίνει την εικόνα της σφικτής κοιλιάς, διατηρώντας όμως ικανό βάθος στην οσφυϊκή χώρα. 
Η οσφύς είναι φαρδιά, βραχεία, μυώδης, ελαφρά καμπυλωτή, ενώνεται με εξίσου φαρδιά λεκάνη που είναι ελαφρά επικλινής προς τα πίσω και απαρτίζεται από ισχυρά λαγόνια οστά, που είναι εμφανή κατά το μεγαλύτερο ύψος της.

Οπίσθια άκρα 
Οι μηροί πρέπει να είναι φαρδιοί και μακριοί και να έχουν καλή μυϊκή κάλυψη. Οι αρθρώσεις του γόνατου και του ταρσού είναι ισχυρές και σχηματίζουν μέτριες γωνιώσεις καθώς εμφανίζονται στη στάση του σκύλου και από την πλάγια όψη του. 
Οι κνήμες είναι μέτριου μήκους και ο ταρσός ευρίσκεται χαμηλά. Τα μετατάρσια είναι κοντά, συμπαγή και κάθετα στο έδαφος όταν ο σκύλος είναι σε θέση στάσης. 
Τα οπίσθια άκρα πρέπει να έχουν ισχυρά και χοντρά οστά και να είναι παράλληλα καθώς παρατηρούνται από πίσω. 
Η παρουσία ή όχι ψευδονύχων είναι αδιάφορη και δεν προσθέτει στη γενετική αξία του σκύλου, καθόσον δεν αποτελεί λειτουργικό ανατομικό στοιχείο.

Πέλματα 
Τα πέλματα είναι ευμεγέθη και σφικτά σε σχήμα ωοειδές, με χοντρά και σκληρά νύχια. Η μεσοδακτύλιος μεμβράνη είναι καλά ανεπτυγμένη και τα δάκτυλα είναι μακριά και καμπυλωτά.

Ουρά 
Είναι χοντρή στη βάση της, φυτρώνει ψηλά στη λεκάνη, είναι μακριά έως το ύψος του ταρσού και σχηματίζει καμπύλη και μικρή αναστροφή κατά την άκρη της. 
Όταν ο σκύλος βρίσκεται σε διέγερση και κινείται ανασηκώνεται και σχηματίζει ημικύκλιο πάνω από τη λεκάνη. 
Καλύπτεται από άφθονο τρίχωμα και σχηματίζει πλούσιο θύσανο. 
Εμφανίζονται επίσης βραχύουρα ή άνουρα άτομα, τα οποία είναι αποδεκτά εξίσου με τα μακρύουρα άτομα και οι μεταξύ τους συζεύξεις είναι επιθυμητές προς την κατεύθυνση σταθεροποίησης μιας ποικιλίας φυλής, στο βαθμό που το ιδιαίτερο αυτό στοιχείο δεν συνδέεται γενετικά με τα προβλήματα υγείας.

Τρίχωμα 
Είναι πυκνό και άφθονο, με χοντρή τρίχα και συνίσταται από δύο μανδύες. Ο κάτω μανδύας έχει μαλακό και πυκνό τρίχωμα, ενώ ο πάνω μανδύας έχει μακρύτερο τρίχωμα με τρίχες ίσιες ή ελαφρά κυματιστές. Ο σγουρός μανδύας δεν είναι επιθυμητός. 
Το τρίχωμα είναι αφθονότερο στο πίσω μέρος των μηρών. 
Εμφανίζεται σε δύο ποικιλίες, τον μεσότριχο τύπο και τον μακρύτριχο τύπο. Τα αρσενικά άτομα εμφανίζουν χαίτη. Τα θηλυκά άτομα έχουν κοντύτερο τρίχωμα. Το δέρμα είναι σκληρό αλλά ελαστικό.

Χρωματισμός 
Οι βασικοί χρωματισμοί είναι ο μαύρος, ο καστανόφαιος, ο λευκός και ο ποικιλόχρωμος. 
Στον μαύρο χρωματισμό παρατηρούνται πολλές φορές καστανές ανταύγειες, ενώ εμφανίζονται λευκά σημάδια στο στήθος, το λαιμό το επιρίνιο και τα άκρα ( Μπασιούρης, κατά την ποιμενική ορολογία). 
Ποικιλία του μαύρου χρωματισμού είναι επίσης η εμφάνιση πυρόξανθων ή ραβδωτών περιοχών στις παρειές , το στήθος, πάνω από τα μάτια και τα άκρα ( Γκέσος, κατά την ποιμενική ορολογία). 
Στον καστανόφαιο χρωματισμό παρατηρούνται αποχρώσεις που κυμαίνονται από τον υπόξανθο, τον φαιό έως τον σκοτεινό καστανόφαιο ( Μούργο, κατά την ποιμενική ορολογία ) και τον ραβδωτό. Στον υπόξανθο (σταρένιο) και τον ραβδωτό είναι δυνατή η παρουσία μαύρου χρώματος στο ακρορίνιο, καθώς και η παρουσία λευκών περιοχών στο ακρορίνιο και στα άκρα. 
Στον ποικιλόχρωμο τύπο ( Παρδάλης κατά την ποιμενική ορολογία), εμφανίζονται πάνω στη δεσπόζουσα λευκή επιφάνεια του τριχώματος, κηλίδες μικρές ή μεγάλες, καθώς και στίγματα, καστανόφαιου ραβδωτού ή μαύρου χρώματος, Οι κηλίδες χρώματος πάνω στο κεφάλι, είναι επιθυμητό να σχηματίζουν συμμετρικές περιοχές. 
Έκφραση του ποικιλόχρωμου τύπου είναι και ο κυανομιγής χρωματισμός. 
Όλοι οι χρωματισμοί είναι ισότιμοι και αποτελούν γονιδιακό πλούτο της φυλής. Ο εκτροφέας πρέπει να τους χρησιμοποιεί ανάλογα με τις αισθητικές του προτιμήσεις, αφού λάβει υπόψη του τα άλλα ουσιώδη ανατομικά χαρακτηριστικά.

Χαρακτήρας και συμπεριφορά 
Ανεξάρτητος, θαρραλέος, αποφασιστικός, πιστός, εργατικός με υψηλή αίσθηση καθήκοντος και ισχυρό ένστικτο προστασίας των ζώων και του περιβάλλοντός του. 
Είναι ευαίσθητος στον έπαινο και στον ψόγο και δεν ανέχεται την βίαιη συμπεριφορά. Έντονα κυριαρχικός υποτάσσεται σε ένα άτομο. Σε αγέλες πάνω από τρία άτομα επιδιώκει την ιεραρχική τοποθέτησή του στις υψηλότερες κοινωνικές βαθμίδες με έντονες αψιμαχίες.
Ικανός να διακρίνει καταστάσεις και να ενεργεί από μόνος του. Καχύποπτος αλλά διακριτικός στην παρουσία των ξένων, δεν δημιουργεί εύκολα φιλίες, ήρεμα αποτραβηγμένος, αλλά έτοιμος να επέμβει με απότομα ξεσπάσματα επιθετικότητας. Κατά την συνοδεία των κοπαδιών συνήθως κινείται στην περιφέρεια, επιλέγοντας θέσεις από τις οποίες έχει δυνατότητα να ελέγχει την ευρύτερη περιοχή. Την νύχτα είναι ιδιαίτερα κινητικός και απαντά με βαθύ γαύγισμα στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος. Εμφανίζει επιθετικότητα προς τα άγρια ζώα και ικανότητα απώθησης ή δίωξής τους. Χρειάζεται κοινωνικοποίηση με ανθρώπους και ζώα από μικρή ηλικία, για να είναι ευάγωγος και αρμονικός στην συμβίωση μαζί τους. Εκπαιδεύσιμος, διατηρεί την τάση να κρίνει τις καταστάσεις πριν ενεργήσει. Δεν πρέπει να ωθείται σε επιθετικότητα. Διαθέτει μεγάλη ενεργητικότητα που πρέπει να διοχετεύεται σε διάφορες δραστηριότητες, διαφορετικά οδηγείται από την ανία σε καταστροφικές τάσεις και υπερβολικό γαύγισμα. Η συντήρησή του απαιτεί μεγάλους χώρους και συχνή ανθρώπινη παρουσία.

Μέγεθος
Το ύψος ακρωμίου του θηλυκού πρέπει να είναι το λιγότερο 60 εκατοστά και του αρσενικού το λιγότερο 66 εκατοστά. Τα περισσότερα άτομα της φυλής, με καλές συνθήκες διαχείρισης στην διατροφή και την υγιεινή, ξεπερνούν αρκετά τα παραπάνω όρια και φθάνουν ύψος ακρωμίου 65 - 68 εκατοστά για τα θηλυκά και 70 έως 75 εκατοστά για τα αρσενικά που είναι επιθυμητό και λειτουργικό στοιχείο του ρόλου του σκύλου, στο μέτρο που δεν ανατρέπει την αρμονία και την δύναμη του σώματος.
Το βάρος του θηλυκού είναι το λιγότερο 32 κιλά και του αρσενικού το λιγότερο 40 κιλά, για σκύλους που εργάζονται καθημερινά στι συνθήκες της υπαίθρου. Τα μεγέθη αυτά μπορούν να επεκτείνονται στους αρσενικούς έως 55 κιλά και για τις θηλυκές έως 40 κιλά. Το βάρος του σώματος πρέπει να είναι σε απόλυτη αναλογία με το ύψος του σώματος και να συμβάλει στην ισχυρή δομή του σκύλου. Παχύσαρκα ή πλαδαρά άτομα δεν είναι επιθυμητά.

Ελαττώματα
Μυτερό και μακρύ ρύγχος, αποχρωματισμός της μύτης, σφιχτά χείλη, ανοικτόχρωμα μάτια, εντρόπιο ή έντονα χαλαρά βλέφαρα, πολύ μεγάλα αυτιά ή μικρά αυτιά τοποθετημένα ψηλά στο κρανίο, κομμένα αυτιά, προγναθισμός ή υπογναθισμός, έλλειψη δοντιών, όταν δεν οφείλεται σε ατύχημα ή προχωρημένη ηλικία, στενό και επίμηκες κρανίο, ραιβοποδία ή βλεσσοποδία, αδύνατα και μικρά πέλματα, αδύναμα μετακάρπια και μετατάρσια, λεπτός σκελετός και ελαφριά κατασκευή του σώματος, αδύνατη και μακριά ράχη, που εμφανίζει έντονη καμπύλη από το ακρώμιο έως τα λαγόνια οστά της λεκάνης, λυμφατική εμφάνιση του σώματος, λεπτή ουρά, έλλειψη τριχώματος, σγουρό τρίχωμα. Καστανός χρωματισμός. Μέγεθος σώματος με ύψος ακρωμίου και βάρος που δεν προσεγγίζουν τα κατώτερα αποδεκτά όρια, σε ώριμα άτομα ηλικίας 2 ετών. Νευρική ιδιοσυγκρασία και υπέρμετρη επιθετικότητα.
Κατάταξη
Ο Ελληνικός ποιμενικός ανήκει στις Μαστιφοειδείς φυλές ποιμενικού τύπου της Ομάδας 2, της Διεθνούς Κυνολογικής Ομοσπονδίας (F.C.I.).

Σημείωση
Τα αρσενικά άτομα πρέπει να έχουν δύο εμφανώς αναπτυγμένους φυσιολογικούς όρχεις, κανονικά το ποθετημένους στο όσχεον.


Κατηγορία Ελληνικές Φυλές
Τετάρτη, 18 Φεβρουαρίου 2015 19:03

Ελληνικός Ιχνηλάτης

Πρότυπο F.C.I. Νο 214 / 22.04.1996

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: ΕΛΛΑΔΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ: 16.10.1959

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ: Δρομέας με εξαιρετικά λεπτή όσφρηση και μεγάλη αντοχή, κυνηγά ακούραστα είτε μόνος είτε κατά κοπάδια προσαρμόζεται απολύτως σε όλα τα πεδινά ή ορεινά εδάφη καθώς επίσης και στα πλέον βραχώδη και απρόσιτα εδάφη. Η φωνή του είναι ηχηρή και αρμονική.

ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ Δ.Κ.Ο.
Ομάδα 6 Δρομείς, σκύλοι αναζήτησης οσμής αίματος και συγγενείς φυλές
Τμήμα 1.2 Δρομείς μεσαίου μεγέθους 
Υποβληθέντες σε δοκιμή εργασίας

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ : Σκύλος μεσαίων διαστάσεων, με κοντό τρίχωμα, μαύρο και κόκκινο της φωτιάς, δυνατός, ρωμαλέος, ζωηρός και οξύνους.

ΥΨΟΣ & ΒΑΡΟΣ: Το ύψος στο ακρώμιο στους αρσενικούς είναι από 47 έως 55 εκ., και στους θηλυκούς από 45 έως 53 εκ. Αποδεκτό όριο συν πλην 2 εκ. 
Το βάρος είναι από 17 έως 20 κιλά.

ΜΑΝΥΑΣ: Κοντό τρίχωμα, πυκνό, λίγο σκληρό, πολύ λείο και σφικτό πάνω στο σώμα.

ΧΡΩΜΑ: Μαύρο και κόκκινο της φωτιάς. Μια μικρή λευκή κηλίδα στο στήθος είναι ανεκτή. Οι ορατοί βλεννογόνοι, η μύτη και τα νύχια μαύρα.

ΚΕΦΑΛΙ: Μακρύ, το συνολικό μήκος του φθάνει τα 4,35/10 του ύψους στο ακρώμιο. Το διζυγωματικό εύρος του κρανίου δεν πρέπει να ξεπερνά το ήμισυ του συνολικού μήκους της κεφαλής, δηλαδή ο συνολικός κεφαλικός δείκτης πρέπει να είναι κάτω από 50. Οι ανώτερες επιμήκεις γραμμές του κρανίου και της γέφυρας της μύτης είναι αποκλίνουσες.

ΚΡΑΝΙΟ: Το μήκος του είναι ίσο ή λίγο πιο βραχύ από το μήκος της γέφυρας της μύτης το σχήμα του ελαφρά πεπλατυσμένο. Η ινιακή απόφυση προεξέχει λίγο. Το μέτωπο είναι αρκετά ευρύ, ενώ η μετωπική ραφή διακρίνεται λίγο. Ανυψωμένα οφρυακά τόξα.

ΓΕΦΥΡΑ ΤΗΣ ΜΥΤΗΣ: Ευθύγραμμη, ή στα αρσενικά ελαφρά κυρτή το μήκος της είναι ίσο ή λίγο μεγαλύτερο από το μήκος του κρανίου. Το στοπ είναι λίγο εμφανές. Η μύτη βρίσκεται στην ίδια ευθεία με τη γέφυρα και φθάνει έως την πρόσθια κάθετη γραμμή του χείλους, είναι υγρή ευκίνητη και χρώματος μαύρου. Τα ρουθούνια είναι καλά ανοικτά.

ΣΙΑΓΟΝΕΣ & ΧΕΙΛΟΣ: Οι σιαγόνες είναι δυνατές και η συναρμογή άνω και κάτω γνάθου είναι τέλεια, δάγκωμα σε σχήμα τανάλιας ή ψαλιδιού, τα δόντια είναι δυνατά και λευκά. Τα χείλη αρκετά ανεπτυγμένα.

ΜΑΤΙΑ: Κανονικού μεγέθους, δεν είναι βαθουλωτά ούτε προεξέχουν, ίρις καστανού χρώματος, έκφραση ζωηρή και ευφυής.

ΑΥΤΙΑ: Μεσαίου μεγέθους (σχεδόν το ήμισυ του μήκους της κεφαλή), τοποθετημένα ψηλά, δηλαδή πάνω από το ζυγωματικό τόξο, πλατιά, στρογγυλεμένα στην κατώτερη άκρη. Πέφτουν κάθετα.

ΛΑΙΜΟΣ: Ισχυρός, μυώδης, χωρίς προγούλι, κατέρχεται αρμονικά προς τους ώμους. Το μήκος του είναι σχεδόν 6,50/10 του συνολικού μήκους της κεφαλής.

ΚΟΡΜΟΣ : Το μήκος του κορμού ξεπερνά κατά 10% το ύψος στο ακρώμιο. Η ανώτερη γραμμή του κορμού είναι ευθεία και καμπυλώνει λίγο στους νεφρούς, η κατώτερη γραμμή ανέρχεται ελαφρά.

ΑΚΡΩΜΙΟ: Ελαφρά ανυψωμένο στη γραμμή της ράχης.

ΣΤΗΘΟΣ: Καλά ανεπτυγμένο, βαθύ κατέρχεται στο επίπεδο του αγκώνα .

ΠΛΕΥΡΕΣ: Ελαφρά καμπυλωτές.

ΠΛΑΤΗ: Μακριά, ευθεία

ΝΕΦΡΟΙ : Ελαφρά τοξοειδείς, βραχείς, δυνατοί, με ισχυρό μυϊκό σύστημα.

ΚΟΙΛΙΑ: Στεγνή, ελαφρά ανεβασμένη.

ΓΛΟΥΤΟΙ: Επιμήκεις, ευρείς, με ισχυρό μυϊκό σύστημα, λίγο κατιόντες.

ΟΥΡΑ: Δεν είναι μακριά και φθάνει το πολύ έως το ακροτάρσιο, τοποθετημένη μάλλον ψηλά, είναι χοντρή στη ρίζα και λεπταίνει ελαφρά προς την άκρη της όταν κινείται, δίνει την εικόνα σπαθιού.

ΠΡΟΣΘΙΑ ΑΚΡΑ: Καλά κάθετα προς το έδαφος εάν τα κοιτάξουμε από μπροστά και από το πλάι μυϊκώς ανεπτυγμένα και εύρωστα.

ΩΜΟΙ: Επικλινείς με καλό μυϊκό σύστημα και κολλημένοι στο θώρακα.

ΒΡΑΧΙΩΝ: Λοξός, μυώδης και εύρωστος

ΑΝΤΙΒΡΑΧΙΟ: Ευθύ μακρύ, με ισχυρό σκελετό.

ΚΑΡΠΟΣ: Στεγνός. Δεν προεξέχει

ΜΕΤΑΚΑΡΠΙΟ: Επαρκούς μήκους, ισχυρό, μάλλον ευθύ ποτέ καμπύλο.

ΠΡΟΣΘΙΟΙ ΠΟΔΕΣ: Στρογγυλεμένοι, συμπαγείς , ισχυρά δάκτυλα, σφικτά κυρτά ισχυρά νύχια, καμπυλωτά, μαύρα πέλματα μεγάλα, σκληρά, τραχέα.

ΟΠΙΣΘΙΑ ΑΚΡΑ: Καλά κάθετα προς το έδαφος εάν τα κοιτάξουμε από πλάι, μυϊκώς ανεπτυγμένα και εύρωστα .

ΜΗΡΟΣ: Μακρύς, δυνατός, μυώδης

ΚΝΗΜΗ: Επικλινής , μακριά, ισχυρή

ΤΑΡΣΟΣ: Στεγνός, ισχυρός, μεσαίου ύψους ιγνύς γωνιώδης

ΜΕΤΑΤΑΡΣΙΟ: Ισχυρό, στεγνό, αρκετά μακρύ, σχεδόν ευθύ, χωρίς νύχι στο πίσω μέρος του ποδιού.

ΟΠΙΣΘΙΟΙ ΠΟΔΕΣ: Όπως οι πρόσθιοι

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ: Ταχύς και ανάλαφρος.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ: Κάθε απόκλιση από την προηγηθείσα περιγραφή θα πρέπει να θεωρείται ως ελάττωμα το οποίο θα βαθμολογείται ανάλογα με την σοβαρότητά του.

  • Γέφυρα της μύτης βραχεία και μεγάλη.
  • Αυτιά πολύ μακριά ή πολύ κοντά, μυτερά ή που «τρεμοπαίζουν».
  • Λαιμός πολύ βραχύς, ισχνός ή πολύ χονδρός, με προγούλι.
  • Άνω γραμμή κυρτή ή κοίλη.
  • Κάτω γραμμή πολύ χαμηλά ή πολύ ψηλά.
  • Νεφρός πλατύς, στενός.
  • Γλουτοί βραχείς, στενοί και επικλινείς .
  • Γόνατα βαρελόσχημα ή σαν αγελάδας.
  • Μετακάρπιο και μετατάρσιο πολύ κοντά ή πολύ μακριά, ισχνά, καμπύλα.
  • Πόδι λαγού
  • Ουρά μακριά, βαριά, γυριστή.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Δ.Κ.Ο.  

  • Ύψος στο ακρώμιο που ξεπερνά ή δεν φθάνει τα όρια ανοχής.
  • Άλλο χρώμα μανδύα, μύτης, ματιών και νυχιών από αυτά που υπαγορεύονται βάσει του προτύπου.
  • Πλήρης αποχρωματισμός των ορατών βλεννογόνων.
  • Γέφυρα της μύτης κοίλη, ρύγχος πολύ μυτερό.
  • Προγναθισμός της άνω ή κάτω γνάθου.
  • Σύγκλιση των ανώτερων επιμηκών γραμμών του κρανίου και της γέφυρας της μύτης.
  • Ημι-ορθωμένα αυτιά.
  • Κακή θέση των άκρων σε σχέση με το έδαφος.
  • Παρουσία νυχιών στο πίσω μέρος των ποδιών.
  • Ουρά κουλουριασμένη.

ΚΛΙΜΑΚΑ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗΣ

Γενική εμφάνιση…………………………..……….. Βαθμοί 20

Κεφαλή (κρανίο & ρύγχος)……………….…..................… 15

Οφθαλμοί……………………………………….………....… 5

Αυτιά……………………………………………...……….…. 5

Λαιμός………………………………...................................... 5

Κορμός………………………………................................... 15

Άκρα…………………………………................................… 20

Ουρά……………………………….................................…… 5

Μανδύας……………………………..................................... 10

ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΙΤΛΟΥ

Άριστα: Βαθμολογία όχι κατώτερη των 90 βαθμών 
Πολύ καλά: Βαθμολογία όχι κατώτερη των 80 βαθμών 
Καλά: Βαθμολογία όχι κατώτερη των 70 βαθμών 
Αρκετά καλά: Βαθμολογία όχι κατώτερη των 60 βαθμών

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι αρσενικοί πρέπει να έχουν δύο όρχεις φυσιολογικού σχήματος οι οποίοι να έχουν κατέλθει πλήρως εντός του οσχέου.

Κατηγορία Ελληνικές Φυλές